De twee weken kerstreces zijn weer voorbij. Rosanna was klaar met haar werk en ik was even klaar met al het sociale gebeuren. Zowat van begin maart tot en met eind december was er wel iemand in een van de huizen. Alhoewel het heel fijn was om veel bezoekers te hebben gehad, geniet ik nu ook van de rust. Mijn verjaardag was wel heel erg leuk met familie- en onverwachts middelbare schoolvriendinnenbezoek. Als kadootje scheen er een lekker zonnetje. Daarvoor en daarna heeft het vrij veel geregend, waardoor de olijfoogst mislukt is. Voordat de vruchten geplukt konden worden lagen ze al op de grond en omdat we geen gif gebruiken, is het niet onkruidvrij onder de bomen. De paar bomen die Roberta en ik met de hand hebben geplukt, leverden te weinig op om te persen. We hebben nog gelukkig wat olie van vorig jaar en die staat, voorlopig nog wel goed te wezen, in het donker achter een zelf-ingebouwde schuifdeur in de badkamer van Azzurra Grande. We hebben onze vrije tijd voornamelijk doorgebracht met spelletjes doen, boeken lezen en heel veel films kijken. Ik ben een beetje Wordfeud verslaafd en zowel de films als de boeken die ik las, hadden een hoog dienstbodegehalte. Nu met onze eigen op houtgestookte CV, denk ik weleens aan het gemak om het vuurtje stoken aan iemand anders over te kunnen laten, zoals dat vroeger gebeurde -:) Maar het gedoe om steeds heen weer briefjes te laten bezorgen om te laten weten dat je langs wilt komen, spreekt  me nou weer minder aan.

Even uitrusten na het voetballen

Sinds Jacky B. niet meer is teruggekomen, zijn we nog 3 poezen kwijt geraakt. Eerst kwam Mr. Red niet meer opdagen en we dachten toen nog dat hij misschien op vrijerspad was. Daarna was Ollie aan de beurt, ook hij is niet gecastreerd, dus dat kon ook nog. Maar toen we op een nacht wakker werden van een hijgende hond die iets (we dachten een mandje van de buitenkatten) in zijn bek had – en dit liet vallen toen we een schreeuw gaven – zagen we de volgende morgen dat het Bunny was. Gewoon doodgeschud door dat monster. Vanaf die tijd slaapt Nera ‘s nachts binnen en ze heeft haar plekjes goed gevonden. Vlak daarna deed Punto zijn verdwijningstruc en voor Rosanna was dit het moment om het leven op het platteland minder leuk te vinden. Gelukkig kwam Punto weer even klef als altijd terug van zijn omzwervingen, maar nu we weten dat er ’s nachts een “killer dog” rondloopt, zijn hij en Leroy ook binnenkatten geworden. We hebben hier ’s avonds dus full house, met in totaal 9 katten. Wie had dat ooit gedacht (behalve Gijs die dit ooit voorspeld heeft)? Het liefst slapen ze allemaal op bed en soms word je wakker omdat Leroy in je neus bijt, of Nanna op je gezicht gaat liggen, of onze hyperactieve Muis de spullen van je nachtkastje afmept. Het gaat wonderbaarlijk goed met z’n allen en ze hebben respect voor de twee oude dames, Foxy en Trixie. Deze laatste laat regelmatig weten dat zij de baas is, terwijl Foxy zich nog weleens tot een partijtje voetballen met de anderen laat verleiden (en daar is ze altijd erg goed in geweest).

Lekker vuurtje

De kachel in Azzurra Grande doet het goed en het wordt daar snel en behaaglijk warm. Er moeten nog een paar kleine klusjes gedaan worden en nu de loodgieter terug is uit Engeland, zullen we binnenkort wel weer uit ons bed gebeld worden. Daarna is een omheining van ons terrein aan de beurt, zodat onze poesjes veilig zijn en de jagers niet meer op het land mogen komen. We hebben vanmiddag een nieuwe postbus in Carovigno aangevraagd, zodat we straks niet meer naar die twee chagarijnen in Ostuni terug hoeven. Het is een allercharmants TNT kantoortje (vlakbij de Eurospin, lekker makkelijk) met een heel aardig exploiterend stel. We zijn hun eerste klant in Carovigno, maar in San Vito bestaan ze al langer. Ze sturen een e-mail als er post voor je is en we kunnen het ook als Piazza Azzurra adres gebruiken. Steve (onze loodgieter) laat er zelfs gietijzeren kachels bezorgen. En, last but not least, de prijs is nog niet eens een kwart van wat we nu in Ostuni betalen (maar daar is het dan wel inclusief verbaal geweld). We zullen het postadres binnenkort op onze site zetten. Er zijn daar trouwens een paar dingen veranderd, omdat de site na een update niet meer werkte. Rosie was ‘even’ bezig om alles weer te herstellen, maar mochten jullie nog rare dingen tegenkomen, laat het dan weten!